Yaşama sebebi..

Yaşım ilerledikçe paylaşımın değerini daha çok anladım..

Pek çok insan gibi..

Çocukken pek farkında olmuyor insan..

Laf aramızda bencil de oluyor çocukluk.

Topunu, bisikletini veya bebeğini paylaşabilen çocuk sayısı gayet az..

Ama yıllar ilerledikçe bir bir ve son belirmeye başlayınca yavaş yavaş, hayatın ortalarında bir yerde, paylaşmanın değeri ve önemi ortaya çıkıyor..

Bazan bir dilim ekmeği, bazan bir acıyı, bazansa bir mutluluğu.

İnsan paylaşmak istiyor hayatı, en çok da sevgiyi..

Çükü öğreniyor ki, paylaşılmayan her şey yarım, herşey eksik..

Hep o his değil mi, bizi sevginin peşinde koşturan..

Herşeyi paylaşacabileceğimiz bir can bulmak arayışına iten gerçek..

Ve nerede bulunur bu can, hiç belli olmaz ki..

Bu aslında en büyülü şey..

Bazan kolayca olur, bazansa kaf dağının ardındaki zümrüdü anka kuşu gibi..

Sanki insan aslında dünyaya sadece bunun için gelmiş gibi..

..............................

Not: Benimle bilgisini paylaşan, muhabbet çiçeğine..

.....................